সাতটা সাধু - প্ৰকাশ কৰোতা - মইনা-মেলৰ প্ৰশাসক

সাধু (১)

এজন মানুহে এখন ৰেস্তোৰালৈ গৈ মালিকক ক’লে&mdash...

অহংকাৰ আৰু ঐশ্বৰ্য

             এবাৰ এজন ধনী সোণাৰী আৰু এজন লোহাৰ বেপাৰীয়ে ব্যৱসায়িক কামৰ বাবে একেলগে যাত্ৰা আৰম্ভ কৰিলে...

দুই ভাই

         এসময়ত এখন গাঁৱত গুলু আৰু বাবু নামৰ দুই ককাই-ভাই আছিল । কাকায়েক গুলু বৰ লুভীয়া আৰু চতুৰ আছিল । আনহাতে ভ...

মৃত হাতী (কৰ্ণাটকৰ লোককথা)

               এসময়ত এখন চহৰত এজন কুমাৰ আছিল । উপযুক্ত বয়সত কুমাৰে উলহ-মালহেৰে গাঁৱৰে এজনী ছোৱাল...

বৃদ্ধ ঘোঁৰা (কৰ্ণাটকৰ লোককথা)

        বহু বছৰ আগতে ৰাঘৱ নামৰ এজন লোকৰ এটা বৰ মৰমৰ ঘোঁৰা আছিল । ঘোঁৰাটোৱে বহু বছৰ ধৰি ৰাঘৱৰ সেৱা আগবঢ়াই আহিছিল । লা...

দুষ্মন্ত শকুন্তলাৰ কাহিনী

         সৰগৰ অপেশ্বৰী মেনকাৰ সদ্যজাত সন্তান শকুন্তলাক মেনকাই মালিনী নদীৰ পাৰৰ এখন আশ্ৰমত এৰি থৈ গুচি যায় । কন্...

বেদৱতীৰ কাহিনী

           বহু হাজাৰ বছৰ আগতে  কুশধ্বজ নামৰ এজন বৰ প্ৰজাহিতৈশী আৰু ধৰ্ম পৰায়ন ৰজা আছিল । তেওঁৰ এগৰাকী...

ভেকুলীৰ সাধু

         পুৰণি কালত এখন গাঁৱত এহাল বুঢ়া-বুঢ়ী আছিল । ধন, জন সকলো পিনৰেপৰা তেওঁলোক দুখীয়া আছিল । সতি সন্ততি নথকা ...

ভক্ত প্ৰহ্লাদ আৰু হোলিকা

      এসময়ত দৈত্যৰাজ হিৰণ্যকশিপুৰে কঠোৰ তপস্যাৰ বলত ব্ৰহ্মাৰপৰা অমৰত্ব বৰ লাভ কৰে । ব্ৰহ্মাৰপৰা বৰ লাভ কৰাৰ পাছত হিৰণ্যকশ...

শিয়াল আৰু এথোপা আঙুৰ

         এসময়ত এখন হাবিত এটা শিয়াল আছিল । এদিনাখন তাৰ খুব ভোক লগাত সি চিকাৰ বিচাৰি হাবিৰ মাজত ইফালে সিফালে ঘূৰি...

ভেকুলী আৰু ষাঁড়গৰু

         বহু বছৰ আগতে এখন গাঁৱত এটা পুখুৰী আছিল  । এবাৰ ভৰ বাৰিষাকালত কেইবাদিনো ধৰি ধাৰাসাৰ বৰষুণ দিয়াৰ ফল...

ভক্ত প্ৰহ্লাদ

    মহৰ্ষি কাশ্যপৰ দুই সন্তান আছিল । সিহঁত দুয়ো আছিল অসুৰ । সিহঁতৰ নাম আছিল হিৰণ্যকশিপুৰ আৰু হিৰণ্যাক্ষ । হিৰণ্যাক্ষ আছিল ...

শ্ৰৱণ কুমাৰৰ সাধু

            এসময়ত এহাল অন্ধ দম্পতিৰ শ্ৰৱণ কুমাৰ নামৰ এটি পুত্ৰ সন্তান আছিল । মাক-দেউতাকে চকুৰে দেখা নোপোৱা...

উপমন্যুৰ গুৰুভক্তি

 
        এসময়ত অৱন্তী নগৰ ( বৰ্তমান কাশী) ত আয়োদধৌম্য নামৰ এজন ঋষি আছিল । সেই সময়ত শিষ্যসকলে গুৰুগৃহত থাকি বিদ্...

বুধিয়ক কণ্টকৰাম

          এসময়ত এখন হাবিত এটা কেটেলা পহু আছিল । তাৰ নাম আছিল কণ্টকৰাম । মাক দেউতাকে তাক বৰ মৰম কৰিছিল ‌।&n...

প্ৰকৃত মাতৃ

           বহু বছৰ আগতে এখন দেশত ছলমন নামৰ এজন বৰ জ্ঞানী ৰজা আছিল ‌। দূৰ দূৰণিৰ পৰা প্ৰজাসকলে উপদেশ আ...

বুধিয়ক নাপিত

              এসময়ত এখন দেশত এখন বৰ ঘন অৰণ্য আছিল ‌। সেই অৰণ্যত নানা প্ৰজাতিৰ সৰু বৰ জীৱ জন্তুৱে...

গৌতম বুদ্ধৰ জীৱনৰ এটি কাহিনী

          ভ্ৰমণৰত অৱস্থাত এখন গাঁৱত গৌতম বুদ্ধই পদাৰ্পণ কৰিলে ৷ 
এগৰাকী সুন্দৰী মহিলাই তেওঁক প্ৰশ্ন...

নিগনি আৰু ভেকুলী

         এসময়ত এটা নিগনি আৰু এটা ভেকুলী খুব বন্ধু ভাল আছিল । দিনটোৰ বেছিভাগ সময় সিহঁত দুটাই একেলগেই থাকি ভাল পা...

কাছ আৰু তাৰ চলংখন (শ্ৰীলংকাৰ সাধু)

এদিনাখনৰ কথা । সেইদিনা সৃষ্টিকৰ্তা ভগৱান ব্ৰহ্মাৰ বিয়া । বিয়াৰ বাবে ব্ৰহ্মাই সমগ্ৰ বিশ্ব ব্ৰহ্মাণ্ডৰ সকলো প্ৰাণীকে নিমন্ত্ৰণ কৰিলে ।

চাৰি মূৰ্খ বন্ধু (কৰ্ণাটকৰ সাধু)

           এসময়ত এখন গাঁৱত চাৰিজন নলে গলে লগা  বন্ধু আছিল । পিছে সিহঁত আটাইকেইটা অতি মূৰ্খ আছিল &zwnj...

বুধিয়ক কাছ

        বহু দিনৰ আগতে এখন দেশৰ এখন হাবিৰ মাজত এখন নদী আছিল ।  নদীখনত এটা বৰ বুধিয়ক কাছ আছিল । মাজে মাজে কাছটোৱে নদীৰ পা...

চন্দ্ৰ আৰু সূৰ্য (তামিলনাডুৰ লোককথা)

           এসময়ত এখন গাঁৱত চন্দ্ৰ আৰু সূৰয নামেৰে দুই ককাই ভায়ে মাকৰ সৈতে বাস কৰিছিল । বিধৱা মাকে সিহঁতদুট...

বুধিয়ক বিদূষক

       এসময়ত এখন দেশত এজন ৰজা আছিল । ৰজাৰ ৰাজসভাত এজন বৰ বুধিয়ক বিদূষক আছিল ‌ । বিদূষকে বিভিন্ন বহুৱালি কথা কাণ...

অহংকাৰী বনৰজা

        এসময়ত এখন হাবিত এটা বাঘ আছিল । সি নিজকে বনৰ ৰজা বুলি কৈ হাবিখনৰ আন জন্তুবোৰৰ ওচৰত অহংকাৰ কৰি থাকে । এদিনাখন সি হাবি ...

টুপী পিন্ধা বান্দৰ

        এসময়ত গাৱে গাৱে ঘূৰি ৰং বিৰঙৰ টুপী বিক্ৰী কৰি ফুৰা এটা বেপাৰী আছিল । সি গাৱলৈ টুপী বিক্ৰী কৰিবলৈ যাওতে সদায় ...

এমুঠি সৰিয়হ -বুদ্ধৰ সাধু

       ভগৱান বুদ্ধৰ সহজ সৰল বাণীসমূহে সকলো স্তৰৰে মানুহৰ মন জয় কৰিব পাৰিছিল । মানুহক তেওঁ বিভিন্ন ধৰণেৰে তেওঁৰ বাণীস...

তিনি চোৰ

           এদিনাখন এখন চহৰত থকা তিনিটা চোৰে চহৰৰ এজন ধনী মানুহৰ ঘৰত বহুতো ধন সোণ  চুৰ কৰে । চুৰ কৰা বস্তুবোৰ ...